Już w wieku 30 lat pojawia się nadmiar skóry powiek górnych oraz rysują się pierwsze tzw. kurze stopki bocznie od oczodołów, zwane inaczej zmarszczkami śmiechowymi wynikającymi z utraty elastyczności skóry właściwej. Zaznaczają się wyraźniejsze fałdy nosowo-wargowe jako wynik pogłębienia się bruzdy nosowo-wargowej nasilającej się z wiekiem z powodu grawitacyjnego obniżania tłuszczowych poduszeczek policzka i nasilania się wiotczenia tkanki podskórnej i skóry.

W wieku 40 lat wyżej wymienione efekty starzenia pogłębiają się i dołączają się do nich podłużne i poprzeczne zmarszczki w okolicy gładyszki i czoła. 

W wieku 50 lat pojawiają się wyraźne zmarszczki szyi a linia żuchwy staje się przełamana zwisającymi fałdami skórno-tłuszczowymi określanymi jako „chomiczki”. Pojawia się opadanie czubka nosa. 

W wieku lat 60-ciu skóra i tkanka podskórna twarzy okolicy skroniowej i policzkowej staje się znacząco cieńsza.

Medycyna estetyczna oferuje wiele sposobów nieinwazyjnej poprawy jakości tkanek. Możliwości tych metod są jednak ograniczone i w pewnym momencie powinny zostać zastąpione chirurgią. Jednym z najbardziej znanych zabiegów korygujących efekt starzenia się jest lift twarzy i szyi. Minilift brwi oraz lift czoła są wartościowymi zabiegami uzupełniającymi blepharoplastykę ( operację plastyczną powiek ), która jest najpopularniejszą operacją niwelującą efekt starzenia się twarzy. 

Minilift brwi

Jest to zabieg będący najczęściej składową kompleksowego odmłodzenia okolicy oczodołowej, poprzedzający lub uzupełniający blepharoplastykę powiek górnych. Konieczność lub kolejność tych operacji zależy od wielu czynników, m.in. od wieku, typu tkanek lub anatomii. Zabieg może być wykonany w znieczuleniu miejscowym. U kobiet preferowanym dostępem, czyli miejscem chirurgicznego cięcia, jest granica owłosionej skóry głowy lub miejsce ukryte we włosach. U starszych mężczyzn cięcie wytyczone przez równoległe zmarszczki na czole ponad brwiami jest często optymalnym sposobem uniesienia brwi. Dzięki temu zabiegowi zwiększa się odległość brwi od powieki górnej a skóra powiek napręża się i traci zwiotczone nawisy. Zabieg ten nie likwiduje przepuklin tłuszczowych ani opadania łuków brwiowych od strony nasady nosa. Do tego służy blepharoplastyka powiek górnych i lift czoła.  

Lift czoła

Zabieg wykonywany najczęściej w znieczuleniu ogólnym wymagający szerokiego cięcia skóry równolegle do linii owłosionej głowy w okolicy czołowej i czołowo-skroniowej. Dzięki odpreparowaniu i zmobilizowaniu tkanek czoła można je dźwignąć ku górze i ustabilizować w nowej pozycji, w wyniku czego zmarszczki ulegają rozprostowaniu a brwi uniesieniu. 

Lift twarzy

W obrębie twarzy wyróżnia się 5 warstw tkanek. Kluczową warstwą służącą dźwignięciu tkanek miękkich twarzy jest warstwa SMAS. Zwiększenie napięcia skóry twarzy odbywa się dzięki zwiększeniu napięcia warstwy mięśniowo-powięziowej policzków i szyi.  Warstwa ta znajdująca się pod tkanką tłuszczową i graniczy z rozgałęzieniami nerwu twarzowego. Oddzielenie tej warstwy pozwala na dźwigniecie jej bocznie i ku górze i po ustabilizowaniu szwami daje efekt podniesienia policzków, spłycenia fałdów nosowo-wargowych jak i zniwelowania obwisłych policzków. Ostrożne preparowanie tkanek pozwala na zmniejszenie ryzyka uszkodzenia nerwu twarzowego. Lift sub-SMAS wykonuje się jednorazowo. Kolejne operacje, które można powtórzyć po 5 do 10 latach, polegają na dźwignięciu skóry i tkanki podskórnej. 

Lift szyi

Operacja ta koryguje przyśrodkowe lub boczne części mięśnia szerokiego szyi odpowiadającego nie tylko za powstanie zmarszczek poprzecznych ale również za zniesienie kąta szyjno-podżuchwowego widocznego jako tzw. obwisła szyja. Zabieg może być przeprowadzony jako część faceliftu i może wymagać poszerzenia o cięcie poprzeczne w części środkowej szyi lub o mini-cięcia do liposukcji. Plastyka mięśnia pozwala na wyraźne odmłodzenie szyi często oczekiwane przez pacjentów.